Niels Verhoeven

Er zijn tientallen verklaringen van complexe neurologische systemen die maken dat pijn wel of niet aanwezig is of blijft. 
Ook zijn er tientallen therapie vormen die pijn dempend kunnen werken.  
En zit pijn dan tussen je oren? Ja natuurlijk zit het tussen je oren, feitelijk wordt het daar geprojecteerd en krijg je daar je bewustwording.  
Wel kan het zo zijn dat de pijn remmende systemen in je lichaam niet meer goed werken. Bijvoorbeeld bij allodynie, je hebt een prikkel aan het lichaam gegeven die normaliter geen pijn zou doen, maar die je wel als pijnlijk ervaart. Of bijvoorbeeld hyperalgesie, een milde pijnprikkel die je ervaart als heel heftig.  
Als laatste bekende variant kennen we sensitisatie, dit betekent dat er zoveel pijnprikkels zijn geweest, dat drempel om pijn te ervaren lager is geworden, ofwel normale prikkels worden al snel als schadelijk opgemerkt omdat de drempel om pijn aan je hersenen door te geven lager is.  

Maar in de basis is pijn een alarm systeem, het waarschuwt je. En dat is maar goed dat het er is.  
Vergelijk het met jezelf ergens aan branden, het geeft direct een felle pijn, wat maakt dat je je hand snel wegtrekt van de warmtebron. De snelle automatische reactie is beschermend voor je lichaam en vertelt je dat indien je nog langer je hand bij de warmtebron houdt, de schade groter kan zijn.  
 
Gelukkig is dit vaak eenmalig een pijnlijke les. Iets met de ezel en n steen.  
 
Je lichaam vertelt je dat er dingen niet goed gaan. Komt die pijn elk jaar terug, dan betekent dit dat de oorzaak bewust of onbewust in stand wordt gehouden. 
Zo lang we ons lichaam hierin blijven negeren zal hij pijn blijven weergeven.  
Opvallend genoeg handelen wij vaak als volgt indien de aanleiding van pijn ons niet bekend is; 
 
Stel nu je bent thuis en in de nacht gaat plots de rookmelder af. Je lag net zo lekker te slapen en wil dat gewoon voortzetten, maar ja die rookmelder gaat niet voor niets af! 
Beneden gekomen piept dat ding enorm, het stinkt trouwens ook een beetje in huis.  
Je trekt de rookmelder van het plafond en haalt de batterijen eruit.  
Snel terug naar boven en je bed in! 
Opgelost, de nachtrust kan weer beginnen.  
 
Voor iedereen die denkt => vergeet je niet even te checken waar die stank vandaag komt? 
Daar ben ik het helemaal mee eens! Zou ik zeker adviseren! 
In het dagelijks leven gaat het echter vaak anders, we nemen een pijnstiller of ontstekingsremmer zodat we niet het probleem van de opkomende pijn onder ogen hoeven te zien.  
Of wel die batterij eruit halen zodat je lekker door kan slapen staat synoniem voor de pijnstiller zodat je door kan gaan met je leven met doen wat je deed.  
 
Maar zoals Einstein al zei; als je doet wat je deed, krijg je wat je kreeg! De pijn zal dus gewoon terugkomen.  
 
Wanneer je lichaam constant of juist telkens terug kerende pijn etaleert zonder duidelijke oorzaak dan is dit een waarschuwing. Het zegt niets anders dan, let even op mij. Want er gaan dingen mis waardoor ik niet optimaal kan functioneren.  
En hoe heviger de pijn hoe langer er al schade is.  
 

Het lichaam zal hierbij altijd je 'vitale functies' in stand houden, je organen dus. 
Want iedereen begrijpt, een niet of matig functionerend been of arm, of zelfs zonder n been of arm, kan je honderd worden. Maar indien je lever er mee stopt, is het alarm fase 1. Dan is de vraag eerder, hoe lang red je het nog zonder? 
 
Pijn ervaar je dus veelal in botten gewrichten of spieren, omdat deze om te overleven niet van vitaal belang zijn. 

Dat herkent ook iedereen, op adrenaline en wilskracht kun je met een blessure of zware kwetsuur na bijvoorbeeld een ongeluk soms toch wonderlijke prestaties leveren. 
Je lichaam maakt dan kortdurend stoffen aan zoals adrenaline en endorfines aan om uit de alarm situatie te komen. Hierdoor ben je in staat om te overleven, ondanks de problemen van je ledematen.  

Als laatste belangrijke item over pijn moeten we niet vergeten dat er altijd een persoon vast zit aan de klacht. Deze persoon ervaart misschien pijnklachten aan zijn lichaam, maar de levensfase waar hij in zit, de belevingswereld en wat dit met deze persoon doet valt niet te onderschatten.  
Sterker nog, dat is een evident onderdeel van pijnbeleving. 
 
Met de Methode Kanij zoeken we altijd naar t oorzakelijke, wij geloven er niet in dat een lichaam volgens de evolutie bedoeld is om geregeld terug kerende pijn symptomen te geven.  
Als dat namelijk zo was, dan waren we als soort nooit zo ver ontwikkeld als we nu zijn. 

 
Denk altijd na of je een symptoom of gevolg aan het behandelen bent, of de onderliggende oorzaak! 
Wil je de ezel met de steen blijven of gaan we verder zoeken naar verklaringen voor de klachten van onze patiënten.